شب ها که بغض می کنی دنیا سکوت می کنه ، زمان به صفر می رسه زمین سقوط می کنه .
لحظه ی پاک نیایش دارم از خدا یه خواهش ، بر سر دل های سوخته بکشه دست نوازش .

به یاد آرزوهایم سکوتی می کنم بالاتر از فریاد .

من ساده رو بگو دل به کسی باخته بودم ، روی دریا خونه ای مقوایی ساخته بودم .

زار و خسته دل شکسته ، بینوا فرهاد من ، مرغ آین کی به شیرین میرسه ، فریاد من .

من و تو ایم دو پژمرده گل میان کتاب ، من و تو ایم دو دلبسته از قدیم به هم ، شبیه یکدیگریم و چقدر دلگیر است ، شبیه بودن گلهای بی شمیم به هم ، من و تو رود شدیم و جدا شدیم از هم ، من و تو کوه شدیم و نمی رسیم به هم ، بیا شویم چو خاکستری رها در باد ، من و تو را برساند مگر نسیم به هم !

بینند همه هلال و من ابرویت ، گیرند همه روزه و من گیسویت ، در دایره ی دوازده ماه تمام ، یک ماه مبارک است آن هم رویت .

حلالم کن اگر دوری اگر دورم ، اگر با گریه می خندم حلالم کن که مجبورم ، نگو عادت کنم بی تو که می دونی نمی تونم ، که می دونی نفسهامو به دیدار تو مدیونم .

آدم پیمان شکن از پیشامد بد در امان نیست . (امام رضا علیه السلام)

برای رسیدن به اقیانوس باید جرات دل کندن از ساحل را داشت .

زندگی کن و لبخند بزن به خاطر آنهایی که با لبخندت زندگی می کنند و از نفست آرام می گیرند و به امیدت زنده هستند !

خدایم ای خدایم ای خدایم ، صدایت میکنم بشنو صدایم ، صدای خسته و تنهاترینم ، که زیر موج نامهربانان شکستم .

ای کاش امتداد لحظه ها تکرار همیشه با تو بودن بود ، تقدیم به تو که نمی دانم در خاطرت می مانم یا برایت خاطره می شوم .

اینجا آسمان ابریست ، آنجا را نمی دانم ، اینجا شده پاییز ، آنجا را نمی دانم ، اینجا دلی تنگ است ، آنجا را نمی دانم .

میان دو دست تمنای من روییدی ، در من تراویدی ، آهنگ تاریک اندامت را شنیدم ، نه صدایم نه روشنی ، طنین تنهایی تو هستم ، طنین تاریکی تو .

بی نگاه عشق مجنون لیلی نداشت ، بی مقدس مریمی دنیا مسیحایی نداشت ، بی تو ای شوق غزل آلوده ی شب های من ، لحظه ای حتی دلم با من هم آوایی نداشت .

در این شب ها چه خاموشم ، بیاد تو هم آغوشم ، به من گفتی وفا دارم ، چه شد کردی فراموشم .

اگه دنیا رو بهم بدن که بی خیال تو بشم ، تو رو میگیرم و بی خیال دنیا میشم !

میدونی سخت ترین لحظه تو زندگی آدم چیه ؟ اینکه واسه کسی که دوستش داری یه تجربه باشی !